Πρόκειται για επίμηκες στέλεχος κυκλικής διατομής, που απολήγει σε δύο αιχμηρά άκρα. Η χρήση του δεν είναι σαφής. Παρόμοια, αλλά μεγαλύτερα σε μέγεθος αντικείμενα από άλλες ανασκαφές, συχνά αναφέρονται ως ξυλουργικά τρυπάνια.
Το «τρυπάνι» ήταν τοποθετημένο στο εσωτερικό του σκύφου Μ 3496 μαζί με δύο ακόμα όμοια (Μ 3498 α, Μ 3498 β), πέντε «λαβές» (Μ 3497α, Μ 3497 β, Μ 3497 γ, Μ 3497 δ, Μ 3497 ε, Μ 3497 στ) και μία «λεπίδα» (Μ 3499).
Ο σκύφος είχε αποτεθεί σε μικρό λάκκο κάτω από το χωμάτινο δάπεδο χώρου, τα όρια του οποίου δεν εντοπίστηκαν. Η εναπόθεση ήταν σκόπιμη, ωστόσο ο χαρακτήρας της μας διαφεύγει. Ίσως αποτελεί πρώιμο παράδειγμα εγκαινίου, από τα πολλά που αποκαλύφθηκαν στο οικόπεδο Μακρυγιάννη ή απόκρυψη εν όψει κινδύνου αντικειμένων πολύτιμων για τον ιδιοκτήτη τους.